هرجا رو که نگاه می کنی هر کس درهر شغلی ودر هر سنی ، زن و مرد ، پیر وجوان،دعای سلامتی امام زمان (علیه السلام) را روی لبهاشون زمزمه می کنن. خلاصه هر جایی میشه این دعای سلامتی آقا رو دید . خیلی هم لذت بخشه آخر هرنمازی انسان این دعا رو بخونه(اللهم کن لولیک الحجه بن الحسن ....) چون دوستی یه طرفه معنا نداره. باید بفهمم چه چیزی آقا رو خوشحال می کنه تا دوست داشتن دو طرفه بشه. من با خوندن این داستان فهمیدم که چطور میتونم آقا رو خوشحال کنم. می دونم با حجاب زهراییم، امام زمانم خوشحال میشه، وقتی می بینه من با حجابم، دوستم داره برای همین هم من به حجابم افتخار می کنم. حالا میدونم این دوستی دو طرفه است ، من آقا رو دوست دارم اقا هم منو دوست داره.
تو مساجد و تو مکان های عمومی، پشت ماشینهای رنگارنگ ،تو خونه ها ومغازها...
پیش خودم فکر کردم چطور این همه آدمها دعای سلامتی امام زمان (علیه السلام) رو می خونند و می گن ما آقا رو دوست داریم و انسان هر کسی که دوست داره برای سلامتیش دعا می کنه اما آیا تا به حال این همه آدمها از خودشون سوال کردند که آقامون چه کسی رو دوست داره؟
به یاد اون ماجرا افتادم که پدر آیت الله سیستانی خیلی مشتاق دیدار آقا بود با خودش تصمیم می گیره چند هفته زیارت عاشورا رو پشت سر هم بخونه تا بتونه آقا رو ببینه. یه صبح جمعه ای که عازم مسجد بود احساس کرد یه کوچه بالا تر یه نوری از آسمون به پایین اومد به دنبال نور حرکت کرد. در منزلی باز بود نور از اونجا به بیرون می تابید. میگه رفتم داخل منزل ، دیدم وجود مبارک امام زمان (علیه السلام) بالای سر جنازه ای نشستن تا منو دیدند فرمودند نمی خواد این قدر دنبال من بچرخید مثل این زن باشید من خودم میام به دیدنتون.
بعد از این ماجرا میگه سوال کردم که این زن کیه که آقا میاد بالا سر جنازه اش، گفتند این جنازه یک زن با ایمانیه که در زمان کشف حجاب رضا خان هفت سال برای حفظ حجابش از خونه بیرون نیومد تا مبادا چادر از سرش بردارند .